Index 16-06-01 Amsterdam 17-06-01 Harare 18-06-01 Chinhoyi 19-06-01 Kariba 20-06-01 Bushcamp 21-06-01 Eclips 22-06-01 Vic Falls 23-06-01 Vic Falls 24-06-01 Vic Falls 25-06-01 Hwange 26-06-01 Hwange 27-06-01 Bulawayo 28-06-01 Matopos Park 29-06-01 Masvingo 30-06-01 Gweru 01-07-01 Gweru 02-07-01 Harare 03-07-01 Johannesburg 04-07-01 Amsterdam

Rond zondagochtend half acht landt het vliegtuig in Johannesburg. Een aantal passagiers blijft zitten, omdat dit toestel door zal vliegen naar Kaapstad.
Na de slurf kun je twee kanten uit; door de douane, Zuid Afrika in, of door een controlepost, naar de vertrekhal. Ik heb al een boardingpass, dus kan ik doorlopen, nadat ik m'n handbagage door het rontgenpoortje heb gegooid.

In de vertrekhal schiet ineens weer door m'n hoofd wat me in Amsterdam was verteld; in Johannesburg zou ik zelf m'n bagage op moeten vangen. Ik moet hier dus helemaal niet zijn. Ik moet naar de aankomsthal, aan de andere kant van de douane!
Na flink zoeken en goed vragen mag ik in tegengestelde richting weer terug naar de aankomsthal, om me aan te sluiten in de rij voor de pascontrole.

Hoewel ik geen immigratieformulier bij me heb, krijg ik probleemloos een Zuid Afrikaans visum voor 2 maanden. Ik ga naast de lopende band staan, op zoek naar m'n rug- en slaapzak.
Na navraag bij het KLM-grondpersoneel blijken deze al in het vliegtuig naar Harare te zitten. Ik had dus toch in de vertrekhal kunnen blijven.

Ik loop naar de uitgang van het vliegveld. Hier achter de douane is het behoorlijk druk met mensen die anderen opwachten, met naambordjes in hun handen, mensen die je koffers willen dragen, en taxichauffeurs op zoek naar klanten. Voor mij is dat allemaal niet van belang; ik moet weer naar de vertrekhal. Die is bereikbaar met een lift, naast de schuifdeuren waar het echte Zuid Afrika begint.
Bij de incheckbalie staat een behoorlijke rij, maar ik mag doorlopen, omdat ik in Amsterdam al een boardingpass heb gekregen. Opnieuw een douanepost. Weer een stempel in m'n paspoort, en eenzelfde op m'n boardingpass. Ik ben terug in de vertrekhal, anderhalf uur ouder en hongerig.
News Cafe in de vertrekhal van Johannesburg is geweldig; mooi uitzicht, TV's met CNN en prima eten. Misschien niet eens duur. Een stukje bladerdeeg met vlees, en een glaasje jus kosten 15,48 rand. Geen idee hoeveel dat is.

Het winkelcentrum hier is een stuk knusser en sfeervoller dan die in Amsterdam. Wat het meest opvalt is een slijter (Last chance to seen Johnny, Jack and Jim), een merkkledingwinkel, een apotheek, en een CD-winkeltje met veel Afrikaanstalig werk. Netjes op tijd opent de gate. Ik kan het volgende vliegtuig binnenstappen.
Het vliegtuig van South African Airways komt een stuk plezieriger over dan die van de KLM. Je hebt er wat meer ruimte. Bordjes met teksten als 'Moenie rook nie' en 'Maak sitplekgordel vas als u sit' geven aan wat je wel en niet moet doen. Dit toestel heet 'Tafelberg'.

Binnen twee uur landen we op het fraaie vliegveld van Harare. We worden begroet door de verkeerstoren, die beschilderd is met de tekst 'Welcome to Zimbabwe'.
Bijna iedereen moet nog een visum kopen, dus is de wachtrij daar het langste. Het maakt in tijd niks uit of je je immigratieformulier al hebt ingevuld.
Na ruim een uur kan ik het land binnen, en m'n tassen van de lopende band plukken.
Buiten gekomen merk je echt dat je in het buitenland zit. Men rijdt links, de verkeersborden zijn anders, en naast het vliegveld staat een vliegtuig waarvan het dak is verdwenen. Dat soort dingen valt het hardst op.

Bij het hotel aangekomen, na het naar binnen dragen van de bagage, wordt het tijd om in een groepje Harare een beetje te verkennen. Het is zondag, dus er zijn niet veel mensen op straat. Diegenen die er lopen proberen je in de meeste gevallen iets te verkopen. Meestal schaalmodellen van motorvoertuigen uit ijzerdraad, fruit of de kans een foto van iemand te maken. Je moet ook oppassen niet te vallen; soms zitten er in de weg gaten van meer dan een halve meter diepte.
Tegen zessen gaat de zon onder, en wordt het vrij snel donker. Dit zou gedeeltelijk het Zimbabwaanse libido kunnen verklaren.

Tijd om deze standswandeling te onderbreken door een bezoekje aan Roots of Africa, een prima restaurant. Sadza (maispap die wat wegheeft van aardappelpuree) eten, samen met groente en stuken vlees die we in Nederland weg zouden gooien. Het puilt uit van de botten en pezen, maar die eet je dan ook niet op. Het gaat om de smaak, en die is goed. Ook de flesjes Bohlinger smaken prima.
Na het eten gaan we terug naar het hotel. Omdat de straatverlichting het niet overal doet, is de zuidelijke sterrenhemel prachtig te zien. Heel imposant.