Index 16-06-01 Amsterdam 17-06-01 Harare 18-06-01 Chinhoyi 19-06-01 Kariba 20-06-01 Bushcamp 21-06-01 Eclips 22-06-01 Vic Falls 23-06-01 Vic Falls 24-06-01 Vic Falls 25-06-01 Hwange 26-06-01 Hwange 27-06-01 Bulawayo 28-06-01 Matopos Park 29-06-01 Masvingo 30-06-01 Gweru 01-07-01 Gweru 02-07-01 Harare 03-07-01 Johannesburg 04-07-01 Amsterdam

Zaterdagochtend sta ik vroeg op. Met een bus gaan we naar The Kingdom; een kruising tussen een hotel, een winkelcentrum en een casino, waar we wat instructies krijgen over het raften, en een verklaring moeten tekenen, dat we weten wat de gevaren zijn, en dat we Shearwater niet aansprakelijk zullen stellen als er wat gebeurt. Bij dit alles serveren ze scones en koffie. Aangenaam wakker worden.

Na deze instruktie krijgen we nog een busrit, dit keer naar stroomversnelling 11 in de Zambezi. Deze heeft de naam 'Overland Truck Eater'.
Na een steile, irritante klim naar beneden komen we aan bij de aanlegplaats van de rafts, onderin de Batoka Gorge. Mooi uitzicht, hier.

Omdat ik nogal lui ben, heb ik besloten niet te peddelen. Ik zal alleen maar highsiden.
We varen een stukje weg. De boot raakt lek, dus stappen we over in een andere.

Voor je wegkunt, moet je eerst het water en je reddingsvest uitproberen door je achterover uit de boot te laten vallen. Daarna gaan we echt weg.
Vanuit de boot heb je een prachtig uitzicht op zowel Zimbabwe als Zambia. Mooi en woest. Na een paar bochten wordt er een stukje afgesneden. De begeleiders laten de boten leeg verder drijven, terwijl we zelf over de rotsen en door een (steenkoud) bergmeertje naar de plek moeten waar de veiligheidskayakkers de boten aan zullen leggen. Nu volgt het stevigste stuk van deze toch, maar ook dat is een eitje als je niet zelf hoeft te peddelen, en bovendien achterin zit. Je hoeft alleen maar wat te highsiden als er weer een rapid aankomt. Op die momenten krijg je heerlijk veel water over je heen, en wordt je lekker door elkaar geschud. Lekker, lekker, lekkr.
Vlak voor het einde krijg je een lunch in het Shearwater Beach Camp. Hier zijn erg veel wespen. Behoorlijk irritant.
Degenen die alleen een ochtend komen raften gaan hier naar huis, en na nog zo'n drie kwartier peddelen op rustig Zambeziwater komt het zwaarste gedeelte van de tocht; 220 meter steil naar boven klimmen in een te klein wetsuit, met helm op. Geweldig uitzicht, maar nog steeds een waardeloze klim. Dit maakt je wel extra blij als je bijna boven bent. Eerst krijg je een mok water om wat aan te sterken, en na het laatste stukje klimmen zelfs een pijpje Castle.
Zelden smaakte een koud biertje zo goed.
Iedereen krijgt een op naam gesteld getuigschrift, waarna we weer met de bus terug kunnen.

Terug op de camping ga ik wat kleren wassen. Iemand anders die ik vandaag ook in een rubberboot gezien heb, blijkt hier ook te kamperen.
Een Europeaan, of iemand uit Namibie. Hij kan ik elk geval een beetje Duits.
Hij vertelt me dat hij gisteren vlak na de waterval de buis heeft gezien, waar het rioolwater van het hele dorp ongezuiverd de Zambezi instroomt. 'So today we've been swallowing shit and condoms,' zeg ik.
Terwijl hij wegloopt knikt het kereltje bevestigend, en glimlacht een beetje.

In de avond krijg je de kans in The Kingdom een stukje van de video die van deze dag gemaakt is te bekijken, en deze, net als de gemaakte foto's, te bestellen.
Het duurt behoorlijk lang voor we de video te zien krijgen, omdat er een of andere Frankrijk tegen Zuid Afrika wedstrijd bezig is. Tijd genoeg om een T-shirt te kopen. Na het zien en het kopen van de video en foto's, gaan we nog wat eten bij Mama Africa. Als voorafje een soort salade met bonen, biltong en rupsen, en als hoofdgerecht een struisvogelbiefstuk. Prima te eten.